Als zich in een regressituatie internationale aanknopingspunten voordoen, rijzen vragen omtrent internationale rechtsmacht en toepasselijk recht. Aan de hand van enkele praktijkvoorbeelden worden in deze bijdrage de op subrogatie en wettelijk verhaal van toepassing zijnde regels van internationaal privaatrecht besproken. Het antwoord de vraag welk recht van toepassing is verschilt per deelaspect van de regressituatie. De rechtsgeldigheid van subrogatie wordt bijvoorbeeld beheerst door het recht op de verzekeringsovereenkomst van toepassing is, maar de omvang van de schade wordt bepaald door het recht dat op de onrechtmatige daad van toepassing is. Oplettendheid is dus geboden.

Ruim een jaar na de invoering van de Wet deelgeschilprocedure voor letsel- en overlijdensschade wordt in toenemende mate gebruik gemaakt van de deelgeschilprocedure. In deze bijdrage wordt stilgestaan bij de ervaringen in het eerste jaar bij de begroting van de kosten in de deelgeschilprocedure. De gepubliceerde uitspraken laten een grote variatie zien in de wijze van begroten. Zo gaan rechters verschillend om met de begroting van de kosten indien het verzoek wordt afgewezen. Ook zijn grote verschillen zichtbaar bij de begroting zelf, zowel in het toegewezen uurtarief als het aantal toegewezen uren.

Een ideale personenschaderegeling is een illusie. Niettemin zijn de daarin betrokken partijen gemotiveerd om in een doorgaand proces te blijven werken aan verbetering van de positie van het slachtoffer. De Letselschaderaad is hierin de belangrijkste initiator. Het Nivre en het Nis organiseerden samen een congres over een onderwerp (het werken met één medisch adviseur in plaats van de gebruikelijke twee), waarmee een volgende verbeteringsslag gemaakt zou kunnen worden. Verzekeraars, advocaten, experts, medisch adviseurs, al dan niet optredend voor slachtoffers, gingen met elkaar in discussie over de voor- en nadelen van het inschakelen van één medisch adviseur in het schaderegelingtraject.

Deborah Lauria wordt als nieuwe secretaris van De Letselschade Raad geïnterviewd over de projecten die thans bij deze raad lopen en de toekomstplannen. De verdere implementatie van De Gedragscode Behandeling Letselzaken (GBL) komt aan de orde. Onderdelen hiervan zijn het verder uitwerken van het GBL-register en aandacht voor de medische paragraaf van deze Gedragscode. De Letselschade Raad is belangrijk voor ‘victim empowerment’, om welke reden gestreefd wordt naar een grotere naamsbekendheid van De Letselschade Raad door bijvoorbeeld directe communicatie richting slachtoffers. Ook het Bemiddelingsloket, dat door slachtoffers steeds vaker wordt gevonden, speelt daarbij een rol. De Letselschade Raad wordt deels door partijen in de markt en deels door de overheid gefinancierd. In het kader van de vraag naar voortzetting van deze subsidiering wordt 2012 een belangrijk jaar voor Deborah en De Letselschade Raad, waarin de prestaties van De Letselschade Raad zullen worden geëvalueerd.

De Hoge Raad heeft twee evenwichtige arresten over werkgeversaansprakelijkheid gewezen. In het arrest Dombrowski/V.O.F. Hulsing-Huppermans oordeelt de Hoge Raad dat de werknemer een eigen verantwoordelijkheid heeft ten aanzien van het gebruik van veiligheidsmiddelen. In het arrest Boock/Heisterkamp Transport oordeelt hij dat wanneer vaststaat dat de werknemer schade heeft geleden in de uitoefening van zijn werkzaamheden het aan de werkgever is om te specificeren welke concrete maatregelen hij heeft genomen ter voldoening aan zijn zorgplicht.

Deze letselschadedefinitie ‘verhoogde economische kwetsbaarheid’ van De Letselschade Raad heeft tot doel duidelijkheid te bieden voor slachtoffers en professionals over wat in ieder geval onder economische kwetsbaarheid moet worden verstaan.Daarmee legt de definitie een basis voor overleg tussen partijen en biedt de definitie informatie aan het slachtoffer. Indien het hanteren van de definitie in een gegeven situatie geen recht zou doen aan de schade of risico’s van een slachtoffer, kan daarvan afgeweken worden.De letselschadedefinitie van verhoogde economische kwetsbaarheid is per 1 oktober 2011 van kracht.