In 2002 zag op de Vrije Universiteit Amsterdam de Projectgroep medische deskundigen in de civiele rechtspleging het licht. Een van de eerste projecten van deze onderzoekgroep betrof de vraagstelling bij medische expertises naar het causaal verband bij ongevallen.

In de praktijk is veel discussie over de vraag in hoeverre een benadeelde in het kader van de afwikkeling van een letselschadeclaim gehouden kan zijn zijn medische gegevens ter inzage te geven aan de wederpartij. De vraag staat centraal of de benadeelde zijn patiëntenkaart moet overleggen.

Het belang voor een benadeelde om het huis van het aansprakelijkheidsrecht binnen te komen, is evident. De selectiecriteria aan de poort zijn echter niet even helder en worden soms wel erg arbitrair toegepast.

Deze bijdrage beschrijft de hoofdlijnen van een geheel nieuwe aanpak in de behandeling van whiplashschade. Deze aanpak is ontwikkeld in het project Pandora, waarvoor het initiatief van CED Mens is uitgegaan.

Deze bijdrage behandelt een werknemer die ten gevolge van de blootstelling aan asbesthoudend materiaal in 2001 vanwege psychische klachten volledig arbeidsongeschikt raakte. De psychische klachten zijn volgens de werknemer het gevolg van de angst voor een asbestziekte die zich in de toekomst zou kunnen openbaren. Voor vergoeding van zijn schade sprak de werknemer zijn materiële werkgever aan.

De Hoge Raad wees op 5 december 2009 een arrest over de vergoeding voor huishoudelijke hulp door naasten in letselschadezaken. Met dit arrest trekt de Hoge Raad de lijn uit Johanna Kruidhof en Krüter door: abstracte schadebegroting is ook mogelijk voor de vergoeding van huishoudelijke hulp. De vraag is echter wat het criterium dat daarvoor is geïntroduceerd inhoudt.

Vanaf 1 januari 2004 heeft iedere werknemer recht op een rookvrije werkplek en zijn werkgevers verplicht maatregelen te treffen die ertoe leiden dat werknemers hun werkzaamheden kunnen verrichten zonder daarbij hinder van rook te ondervinden. Voor 2004 was het roken op de werkplek nog toegestaan.

Eiser heeft op 21 oktober 2001 de bestelwagen die hij als chauffeur voor zijn werkgever, Autop, onder zich had, afgetankt en is daarna uitgegleden over olie, wat heeft geleid tot arbeidsongeschiktheid. Hij vordert van zijn werkgever vergoeding van materiële en immateriële schade. Daarbij voert hij aan dat deze de omstandigheden op het benzinestation kende en dit desondanks aangewezen had als de plek om te tanken.