Werkgevers maken in toenemende mate gebruik van buitenlandse werknemers. Niet alleen het tewerkstellen van kennismigranten, maar ook het ontslag kan gecompliceerd zijn. Is de werkgever gehouden er rekening mee te houden dat de werknemer niet alleen zijn baan verliest maar soms ook Nederland meteen dient te verlaten? Hoeveel impact heeft ontslag eigenlijk op een verblijfsvergunning? Zowel de voornaamste regels uit het vreemdelingenrecht worden besproken als de arbeidsrechtelijke jurisprudentie.

Sinds de invoering van de Wwz geldt dat bij een door de werkgever terecht gegeven ontslag op staande voet de werknemer toch recht kan hebben op de transitievergoeding. In deze bijdrage onderzoeken auteurs welke gezichtspunten een rol kunnen spelen bij de beoordeling door de rechter in het geval van het toekennen van de transitievergoeding bij een rechtsgeldig ontslag op staande voet. Hierbij wordt niet alleen gekeken naar uitspraken waarin de rechter de transitievergoeding toekent omdat de werknemer geen ernstig verwijt kan worden gemaakt van de dringende reden, maar ook naar uitspraken waarin de transitievergoeding wordt toegekend op grond van het luizengaatje. Deze gezichtspunten kunnen voor de arbeidsrechtjurist in een ontslag op staande voet procedure als leidraad dienen.

In deze bijdrage behandelt de auteur de eerder dit jaar verschenen uitspraak van Hof Den Bosch over de berekening van de excessieve vertrekvergoeding bij een werknemer met een 30%-regeling (Hof Den Bosch 21 februari 2024, ECLI:NL:GHSHE:2024:521). De auteur staat stil bij de vraag of de belastingvrije 30%-regeling vergoeding onderdeel is (of zou moeten zijn) van het loonbegrip van artikel 32bb Wet LB 1964. Ook wordt aandacht gevraagd voor de onduidelijkheid rondom de berekening van de transitievergoeding bij werknemers met een 30%-regeling. Naar mening van de auteur is het, op basis van huidige regelgeving, verdedigbaar dat de belastingvrije 30%-regeling vergoeding zou moeten worden meegenomen in de berekeningsgrondslag van de transitievergoeding.