De auteur bespreekt het proefschrift Over opinions van Jan Marten van Dijk zowel in hoedanigheid van hand- of leerboek voor de praktijk als in hoedanigheid van proefschrift(onderzoek).

In deze (dubbel)recensie worden de proefschriften besproken van Di Bella (De toepassing van de vereisten van causaliteit, relativiteit en toerekening bij de onrechtmatige overheidsdaad) en Den Hollander (De relativiteit van wettelijke normen). Hoewel de auteur het niet op alle onderdelen eens is met de bevindingen, is hij van oordeel dat beide proefschriften het debat over relativiteit en, in het geval van Di Bella, overheidsaansprakelijkheid, onmiskenbaar verder hebben gebracht.

De aansprakelijkheid voor onzekere risico’s is een van de belangrijkste problemen waar ons vak zich voor gesteld ziet. Elbert de Jong heeft hier een inspirerend proefschrift over geschreven. Dit boek brengt ons verder, maar laat ook vragen open. Daarmee is dit proefschrift ook een uitnodiging tot verder denken over de inbedding van de aansprakelijkheid voor onzekere risico’s in het ontgonnen gedeelte van het aansprakelijkheidsrecht.

In zijn proefschrift Pandrecht doet de heer F.J.L. Kaptein een aantal voorstellen voor het aanpassen van het stil en het vuistloos pandrecht. In deze recensie wordt ingegaan op deze voorstellen, in het bijzonder op de passages uit het proefschrift die betrekking hebben op het gebrek aan en het herstel van evenwicht tussen concurrente en zekerheidsgerechtigde schuldeisers.

Van der Plank heeft een mooi proefschrift geschreven over onroerende natrekking. Zij stelt het probleem aan de orde dat twee verschillende maatstaven (namelijk art. 3:3/5:20 BW en art. 3:4/5:3 BW) tot onroerende natrekking kunnen leiden en stelt een oplossing voor om deze samenloop te voorkomen. Tevens schrijft zij over de natrekking tussen naast elkaar gelegen grondstukken.

Schuijling sluit zich aan bij de Nijmeegse traditie van gedegen, positiefrechtelijke proefschriften met zijn werk over levering en verpanding van toekomstige goederen. Het werk zal niet alleen de wetenschap, maar ook de praktijk van pas komen dankzij de heldere stijl en overzichtelijke wijze van behandelen van deze ingewikkelde problematiek.

Charlotte Spierings schreef een knap proefschrift over de eenzijdige rechtshandeling. Zij bevrijdt de figuur uit haar ‘stiefmoederlijke’ hoekje in het burgerlijk recht door gedetailleerd en systematisch uit te werken in welke omstandigheden een partij eenzijdig rechtsgevolgen kan creëren. Hoewel de veelzijdigheid van het onderwerp eraan in de weg staat een gemene deler te vinden, brengt zij belangrijke verbanden in kaart tussen de verschillende vormen.

Valérie Tweehuysen heeft met Het uniciteitbeginsel in het goederenrecht een fraai proefschrift geschreven. Als het uniciteitsbeginsel – één goederenrechtelijk recht heeft slechts één rechtsobject – wordt losgelaten kan bijvoorbeeld een zekerheidsrecht op een onderneming of een assurantieportefeuille worden gevestigd. Tweehuysen concludeert dat het loslaten van het uniciteitsbeginsel geen praktische voordelen zal opleveren.