In juni 2009 heeft de Hoge Raad een aantal richtinggevende oordelen gegeven over het handelen van aanbieders van effectenleaseproducten. De vraag na deze arresten was op welke manier deze oordelen zouden uitwerken in de grote variëteit aan effectenlease-zaken. Hof Amsterdam heeft op 1 december 2009 vier arresten gewezen waarin het voormelde richtinggevende oordelen van de Hoge Raad toepast en een aantal nog openstaande vragen beantwoordt. Het artikel gaat in op de wijze waarop het hof voormelde richtinggevende oordelen toepast en analyseert de oplossingen van het hof ten aanzien van causaal verband, voordeelstoerekening, eigen schuld en rente.

In het Greenworld/Arbiters-arrest heeft de Hoge Raad zich uitgesproken over de te hanteren aansprakelijkheidsmaatstaf voor persoonlijke aansprakelijkheid van arbiters. De Hoge Raad maakt een koppeling met de persoonlijke aansprakelijkheid van rechters, maar lijkt meer ruimte voor aansprakelijkheid te bieden dan men op basis van deze aansluiting bij overheidsrechtspraak zou verwachten. In deze bijdrage wordt ingegaan op de betekenis en reikwijdte van het arrest voor de persoonlijke aansprakelijkheid van arbiters en rechters en de aansprakelijkheid van de overheid voor onrechtmatige rechtspraak.

De bijzondere vermogensrechtelijke status van knowhow geeft in de contractspraktijk dikwijls aanleiding tot problemen. In dit artikel worden enkele van die problemen beschreven, waarbij vooral het belang blijkt van expliciete afspraken over begrenzingen in gebruik en de resterende freedom to operate. Besproken wordt de rol van art. 39 TRIPs dat bescherming verleent aan niet openbaar gemaakte informatie. Het artikel heeft waarschijnlijk directe werking en kan ingeroepen worden om sommige van de besproken problemen te adresseren, zij het niet per definitie ten gunste van de rechthebbende. Aanbevolen wordt art. 39 TRIPs bij de redactie van knowhow-contracten te betrekken.

In het Hamm q.q./ABN AMRO-arrest heeft de Hoge Raad meer duidelijkheid verschaft over de uitoefening van een stil pandrecht op vorderingen tijdens het faillissement. De Hoge Raad oordeelt dat de curator het pandrecht niet mag frustreren en leidt daaruit een aantal verplichtingen voor de curator af.