In de 21ste eeuw blijkt meer dan ooit dat verzorging van het algemeen welzijn een verantwoordelijkheid is die staten niet onafhankelijk kunnen dragen. Dit brengt de noodzaak van steeds meer onderlinge afstemming en samenwerking met zich. Tegen deze achtergrond onderzoekt de auteur hoe de autonomie van de Caribische Landen binnen het Koninkrijk moet worden opgevat, waarbij hij tot de conclusie komt dat de belangen van burger en Koninkrijk met zich brengen dat autonomie begrepen moet worden als meer dan enkel een recht dat Nederland dient te eerbiedigen: autonomie is ook en vooral een plicht met de daaraan noodzakelijk gekoppelde verantwoordelijkheden.

Curaçao en Aruba spelen een belangrijke rol als spil voor doorvoer van goederen tussen Europa, Azië en de Verenigde Staten. Derhalve is het van belang dat er goede handhaving plaatsvindt op de havens van Curaçao en Aruba. De vele voorvallen van doorvoer van counterfeit heeft geresulteerd in een intensief onderzoek welke geleid heeft tot de ontdekking van de wijziging van het Wetboek van Strafrecht. Deze zorgt ervoor dat de merkhouders meer bescherming toekomt op Curaçao en Aruba dan voorheen. Met alleen de wijziging alleen zijn we er nog niet maar het opent wel mogelijkheden.

In Aruba ligt het ontwerp van de Landsverordening aanvulling Burgerlijk Wetboek van Aruba bij de Staten. In dit ontwerp is artikel 7:2 opgenomen, dat voor de koop van een woning door een particulier een schriftelijke overeenkomst voorschrijft, met daaraan gekoppeld een bedenktijd van drie dagen. Doel hiervan is bescherming van de koper. Dit is in lijn met de wetgeving hierover in Nederland en Curaçao. De schrijver betoogt dat op deze manier deze bescherming niet wordt gerealiseerd. Volgens hem moet de bedenktijd worden geschrapt en, mede gelet op de praktijk in Aruba, de notaris verplicht worden ingeschakeld bij het sluiten van de koopovereenkomst. Zo kan de beoogde bescherming wel worden geboden.