Samenvatting

In 1921 was de zorg en begeleiding van gevangenen en reclasseringscliënten, die lijden aan een ernstig psychisch probleem, niet professioneel georganiseerd. Voornamelijk beperkte financiële middelen waren hier de oorzaak van. In 1928 werd de Ter Beschikkingstelling van de Regering (TBR) ingevoerd, maar deze maatregel was bedoeld voor een kleine groep mensen die niet (volledig) verantwoordelijk waren voor de misdaad die ze begingen en het verhoogde risico van recidive. Het riep op tot een grotere deskundigheid van de reclasseringswerknemers en voor het toevoegen van psychologen en psychiaters aan de reclasseringsorganisaties. De reclassering heeft nu een grote verandering ondergaan. Onder andere onderzoeksgroepen op hogescholen leggen een solide wetenschappelijke basis voor het reclasseringswerk, ook als het gaat om het werken met geestelijk gestoorde cliënten.