Dit artikel bepreekt de recente wijziging door de Europese Commissie van haar richtsnoeren inzake handhavingsprioriteiten bij de toepassing van artikel 102 VWEU op gevallen van uitsluitingsmisbruik. Omdat deze wijzigingen vooral zijn ingegeven door de ontwikkelingen in de jurisprudentie sedert de totstandkoming van de oorspronkelijke richtsnoeren in 2008, wordt met name aandacht besteed aan die jurisprudentiële ontwikkelingen. De wijzingen worden aldus in context geplaatst. Ook worden enkele kritische kanttekeningen geplaatst bij de wijzigingen.

In dit artikel worden de juridische mogelijkheden en grenzen onderzocht voor de rol van de ACM bij het toezicht binnen de DMA. Hierbij wordt eerst stilgestaan bij de rol van Nederland in de totstandkoming van de DMA en de door de ACM gewenste rol van de nationale toezichthouder.