In een redactioneel artikel geeft de redactie een toelichting op het tijdschriftnummer in kwestie.

Op 2 juli 2008 publiceerde de Europese Commissie het voorstel voor een richtlijn Gelijke behandeling buiten arbeid. Met dit richtlijnvoorstel wordt beoogd een minimum harmonisatiekader te scheppen voor het verbod van discriminatie op grond van godsdienst of overtuiging, handicap, leeftijd en seksuele gerichtheid buiten de arbeidsmarkt. Het discriminatieverbod is onder andere van toepassing op bedrijven en privépersonen bij het aanbieden van goederen en diensten. Heeft het richtlijnvoorstel echter een balans getroffen tussen contractsvrijheid en gelijkheidsbeginsel? Wat zou het aannemen van het huidige richtlijnvoorstel betekenen voor de Nederlandse contractspraktijk? In deze bijdrage wordt getracht een antwoord op deze vragen te geven.

EU-Verordening 261/2004 houdt al sinds haar inwerkingtreding per 17 februari 2005 de gemoederen bezig. In 2009 heeft het HvJEU enkele knopen over de verordening doorgehakt. In het Rehder-arrest bepaalde het HvJEU dat zowel de rechter van de plaats van vertrek als de rechter van de plaats van aankomst bevoegd is van vorderingen kennis te nemen.
In het Sturgeon-arrest verklaarde het HvJEU dat passagiers van wie de vlucht langdurig vertraagd is, aanspraak kunnen maken op de in de verordening voorziene compensatie. Het HvJEU gaat tegen de wil van de wetgever in. De auteur plaats kritische kanttekeningen bij deze laatste uitspraak.

De Consumentenautoriteit kan alleen consumentenrecht van Europese oorsprong handhaven als collectieve consumentenbelangen in het geding zijn. Hierbij lijkt de Consumentautoriteit meer te handelen vanuit een nationale dan vanuit een Europese perceptie, wat voor problemen kan zorgen. Ook het duale stelsel kan tot ingewikkelde situaties leiden, wat door middel van een aantal voorbeelden op het gebied van algemene voorwaarden wordt aangetoond. De keuze voor een bestuursrechtelijk una via-stelsel is wellicht de oplossing. Het samenspel van de Consumentautoriteit met het Burgerlijk Wetboek en Europese regelgeving is nu in ieder geval nog niet vlekkeloos.

Krachtens recente rechtspraak van het HvJEU moet de nationale rechter ambtshalve bedingen toetsen op hun eerlijkheid aan hand van de Richtlijn oneerlijke bedingen. Het HvJEU breidt de verplichting ambtshalve te toetsen uit naar andere consumentenbeschermingsrichtlijnen. Om de toetsing nadere sturing te geven heeft een werkgroep van rechters een rapport met aanbevelingen geschreven over de ambtshalve toetsing van Europees consumentenrecht. Schrijvers bespreken de rechtspraak van het HvJEU, het rapport en plaatsen kritische kanttekeningen bij een recent arrest van de Hoge Raad waarin de Hoge Raad niet ambtshalve toetste.

In Agenda worden lezingen, conferenties en andere evenementen aangekondigd.