In dit artikel wordt op basis van Algemene Aanbeveling 15 bij het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind onderzocht hoe staten de belangen van jongeren integraal kunnen meenemen bij het vaststellen en uitwerken van maatregelen die hun gezondheid raken tijdens een pandemie. Achtereenvolgens wordt uitgewerkt wat Algemene Aanbeveling 15 zegt over (i) de informatieplicht van staten (ii) het waarborgen van een hoge vaccinatiegraad in het licht van het publiek belang en (iii) de afweging tussen de preventie van COVID-19/infectieziekten en de bijwerkingen van vaccins voor het individuele belang van kinderen. Ten slotte is er aandacht voor (iv) de effecten van publieke gezondheidsmaatregelen op preventie van ziekten die specifiek kinderen en jongeren raken en (v) de verplichtingen van overheid en ouders.
Zo wordt beoogd lessen te trekken uit de wereldwijde omgang met de COVID-19-pandemie, met speciale aandacht voor het kinderrecht op gezondheid. Geconcludeerd wordt dat veel staten tijdens de COVID-19-pandemie tekort zijn geschoten in hun informatieplicht aan ouders, kinderen en jongeren. Hiertoe zouden kinderen en jongeren een grotere rol moeten krijgen in beleidsvorming. Daarnaast wordt geconcludeerd dat de bestrijding van één specifieke ziekte niet ten koste moet gaan van andere medische noden. Een meer integrale benadering is essentieel voor een goede uitkomst.

De afgelopen zomer werd een kort geding aangespannen door de ouders van een 15-jarig meisje met katatonie, omdat zij zich niet konden verenigen met de behandeling in het AMC met Lorazepam en electroconvulsietherapie (ECT). Bij de voorzieningenrechter vorderen ouders dat de behandeling gestaakt wordt en dat de minderjarige B12-injecties toegediend krijgt. De rechter komt tot het oordeel dat de ouders niet langer het recht hebben om al dan niet in te stemmen met de behandeling, nu de minderjarige inmiddels gedwongen wordt behandeld. Daar komt bij dat de ingezette behandeling in lijn is met de professionele standaard, hetgeen niet geldt voor toediening van de B12-injecties. De vorderingen van ouders worden dan ook afgewezen. In deze bijdrage wordt het vonnis wordt aan een nadere beschouwing onderworpen in het licht van de verschillende wettelijke regelingen die de besluitvorming over de medische behandeling van de minderjarige patiënt regelen.