Samenvatting

In deze beschouwing staat de hoofdlijnenbrief inzake constitutionele toetsing van de regering en de daarin ontvouwde beleidsvoornemens centraal. Ik zal kort de inhoud ervan bespreken en dan een aantal zaken nader analyseren, te weten de keuze voor een gespreide vorm van toetsing en daaraan gekoppeld de keuze voor toetsing aan de (klassieke) grondrechten, de keuze voor toetsing van formele wetgeving (en niet van verdragen) aan de Grondwet, de keuze voor het rechtsgevolg van buiten toepassing-lating bij strijdigheid met de Grondwet en het volledig ontbreken van een koninkrijksdimensie in de hoofdlijnenbrief. Ten slotte zal ik kort het beoogde eindmodel vergelijken met hetgeen in een aantal ons omringende staten bestaat, om te beoordelen in hoeverre Nederland meer in de pas zou gaan lopen met de rest van Europa dan thans het geval is. Het beëindigen van de Nederlandse uitzonderingspositie ten aanzien van de rechterlijke toetsing is immers een van de (impliciete) doelstellingen die al lange tijd deel van het debat is.