Samenvatting

1. Nederland was bezig het BW te vernieuwen. In 1970 en 1992 traden enkele wetboeken in werking. In Suriname gingen stemmen op om ook ons BW en het procesrecht te vernieuwen. Daartoe werden o.a. een cursus en een symposium georganiseerd.
2. In 2005 werd door de regering een commissie belast met de vernieuwing van het Surinaamse BW. Suriname deed dat project samen met de Nederlandse Antillen en Aruba. De ontwerpers voor al deze landen waren J. de Boer en P. van Schilfgaarde.
3. De ontwerpen waren in 2009 klaar en ingediend bij de regering. De Staatsraad bracht snel advies uit. Daarna werd het ‘stil’.
4. Maart 2024: In 2017 en 2021 werden de ontwerpen geactualiseerd. Die werden naar de Staatsraad gezonden voor advies. Dat lukte binnen redelijk korte termijn. In 2022 werden de ontwerpen aan DNA aangeboden. Het leek erop dat deze er snel werk van zou maken. Er werden deskundigen gehoord. Thans ligt het project weer stil, althans wordt er weinig daarover vernomen. Tot een openbare behandeling is het nog niet gekomen.
5. In de literatuur werden er delen van de ontwerpen besproken en ook de wetgeving heeft enkele onderdelen van het BW vernieuwd.
Vanwaar de lange duur van het project? Terwijl Curaçao, Aruba en St. Maarten dat nieuwe recht al hebben? De roep om vernieuwing is niet luid genoeg, het moet luider.