Samenvatting

De Hoge Raad is in een maatgevend arrest van 20 december 2022 (ECLI:NL:HR:2022:1864) ingegaan op de (motiverings)eisen die worden gesteld aan het gebruik van een kennelijk leugenachtige verklaring als bewijsmiddel. In de bijdrage behandelen de auteurs de vraag of de Hoge Raad met het arrest van koers is veranderd en, zo ja, op welke wijze en in hoeverre. Daarnaast ligt de focus van de auteurs op een belangrijk aspect van de kennelijk leugenachtige verklaring als bewijsmiddel, te weten de redengevendheid van de leugen voor het aannemen van de bewezenverklaring. Allereerst wordt ingegaan op de achtergrond van de kennelijk leugenachtige verklaring als bewijsmiddel en de plaats daarvan binnen het bewijsrecht. Vervolgens staat de redengevendheid van de leugen centraal en geven de auteurs aan de hand van recente jurisprudentie van de Hoge Raad enkele algemene handvatten voor het antwoord op de vraag in welke gevallen een leugen van de verdachte daadwerkelijk bewijswaarde heeft.