Samenvatting

In deze bijdrage onderzoeken de auteurs in hoeverre het feit dat een uitlating tot een minderheidsgroep – of juist tot een meerderheidsgroep – gericht is, een rol speelt bij de vervolging van discriminatiedelicten. Staat de rechter specifiek stil bij de omvang van de groep waartoe het slachtoffer behoort? Kan er sprake zijn van discriminatie als de verdachte zich richt tegen een meerderheid die een dominante stem heeft in het maatschappelijk debat? En zo ja, is vervolging ook in die gevallen wenselijk?