De bijdrage bespreekt de interactie van het strafrecht en de zogenoemde soevereinen, een groep van duizenden mensen die Nederlandse wet- en regelgeving afwijst. In binnen- en buitenland komen zij steeds nadrukkelijker in het vizier van opsporingsinstanties en strafrechtsspraak, maar een overzicht van de ‘soevereinen’ en het Nederlandse strafrecht ontbreekt. Deze bijdrage komt daaraan tegemoet. Na een kenschets van de soevereinen bespreek ik de beschikbare jurisprudentie en de wenselijkheid van een bijzondere strafbepaling. Hoewel een strafbepaling onwenselijk is, zo concludeer ik, ligt het in de rede om ‘soevereine’ misdrijven, die zich richten tegen de Staat, op te vatten als terroristische misdrijven.