De auteur blikt vooruit op de gevolgen van de algemene grondslag voor het bieden van nadeelcompensatie in de Awb voor het omgevingsrecht. Daarbij wordt aandacht besteed aan de reikwijdte, de competentieverdeling van de rechter en de verwachte toepassing van de nadeelcompensatieregeling uit het wetsvoorstel. Aan de hand van het wetsvoorstel en de jurisprudentie van de Afdeling over de begrippen die daarin terug gaan komen, wordt duidelijk dat het wetsvoorstel grote gevolgen heeft voor het omgevingsrecht. De verplichting om nadeelcompensatie te verstrekken zal op meer handelingen van toepassing zijn, maar door een strikte interpretatie van de begrippen ‘normaal maatschappelijk risico’ en ‘bijzondere last’ hoeft dit niet te leiden tot een verhoging van de schadevergoedingsverplichting van de overheid.

Een analyse van de jurisprudentie van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens over de verplichting van staten om indirecte schade te vergoeden in situaties van onteigening en situaties zonder onteigening. De verplichting om die indirecte schade te vergoeden lijkt voor beide situaties verschillend. Die rechtspraak verdient kritiek.

Deze bijdrage biedt een rechtseconomische beschouwing van het Europese emissiehandelssysteem voor broeikasgassen. Daarbij wordt aandacht besteed aan de ontwikkeling van de bevoegdhedenverdeling tussen Europa en de lidstaten, de wijze waarop de bevoegdhedenverdeling functioneert en worden aanbevelingen gedaan voor de toekomstige verdeling van bevoegdheden.

De auteur bespreekt de dissertatie van Tristam Pascal Moeliono, Spatial management in Indonesia: From planning to implementation. Cases from West Java and Bandung. A socio-legal study, over de nog zwakke positie van de ruimtelijke ordening en de rechtsbescherming van burgers in het kader van de planning en uitvoering van infrastructuurprojecten. Dissertatie december 2011, Rijksuniversiteit Leiden.