Samenvatting

Sociale grondrechten hebben in Nederland moeite om tot bloei te komen, zowel in de rechtspraktijk als in de rechtsleer. Dit geldt eveneens voor het grondrecht van de bestaanszekerheid zoals vervat in artikel 20 van de Grondwet (Gw), dat kan worden beschouwd als het kernartikel van de presterende overheid in de verzorgingsstaat. Artikel 20 Gw vormt momenteel geen ijkpunt voor een inhoudelijke dialoog tussen de staatsmachten. Aanvaarding van constitutioneel toetsingsrecht kan een bijdrage leveren aan de doorbreking van dit ‘disconnect’. Want zolang de rechter niet gedwongen wordt tot inhoudelijke oordeelsvorming, blijft de betekenis van het grondrecht van de bestaanszekerheid in de sterren geschreven, zodat er vervolgens evenmin voor de wetgever een prikkel bestaat om zich op dit grondrecht te oriënteren. Zo bezien wordt met het kabinetsstandpunt dat sociale grondrechten zich niet lenen voor constitutionele toetsing een historische kans gemist om artikel 20 Gw uit zijn slaapstand te halen.