Samenvatting

Rechters leggen straffen op. Maar in België worden gevangenisstraffen tot zes maanden vaak niet uitgevoerd. In de andere gevallen komt het gros van de veroordeelden voor strafeinde vrij. In welke mate hebben ze kennis van de strafuitvoering? En hoe gaan rechters hier mee om? Beïnvloedt een mogelijke vervroegde invrijheidstelling of niet-uitvoering van de straf hun strafbepaling? Gaan ze met andere woorden langere straffen opleggen om te compenseren voor deze niet – of gedeeltelijke uitvoering van de gevangenisstraf?Om deze vragen te beantwoorden lichten de auteurs eerst het (complexe) Belgische invrijheidsstellingsbeleid toe en wordt er stil gestaan bij de in 2007 opgerichte strafuitvoeringsrechtbanken. Vervolgens wordt op basis van survey-onderzoek, individuele en groepsinterviews met Belgische rechters hun visie op de strafuitvoering in kaart gebracht en de argumentaties met betrekking tot al dan niet compensatorisch gedrag besproken. Het gebruik van verschillende bevragingstechnieken zet de auteurs ook aan tot enkele methodologische reflecties omtrent de onderzoekbaarheid van dit vraagstuk.