Samenvatting

In 2016 ratificeerde de Nederlandse overheid het VN-verdrag Handicap. Daarmee is het verplicht om bestaande nationale wetten te evalueren in het licht van dit verdrag. Tot op heden is weinig onderzoek gedaan naar de conformiteit van de Wet zorg en dwang (Wzd) met het VN-verdrag Handicap. Deze wet ziet toe op de rechten van mensen met een verstandelijke beperking in het geval van onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname. Het doel van dit artikel is om de rechtspositie van deze groep krachtens de Wzd te bestuderen ten aanzien van artikel 12 van het VN-verdrag Handicap. De uitkomst van dit onderzoek laat zien dat de Wzd op verschillende manieren niet voldoet aan de normen van artikel 12. Zo wordt onder andere de handelingsbekwaamheid van mensen met een verstandelijke beperking niet altijd erkend en blijft ‘plaatsvervangende besluitvorming’ mogelijk.
De Nederlandse Wet zorg en dwang (Wzd) ziet toe op de rechten van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening in het geval van onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname. Dit artikel richt zich op de rechtspositie van mensen met een verstandelijke beperking binnen deze wet. De Wzd wordt geanalyseerd in het licht van artikel 12 van het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap (IVRPH). De uitkomst van dit onderzoek laat zien dat de Wzd in verschillende gevallen niet voldoet aan de normen van artikel 12 IVRPH. Zo wordt onder andere de handelingsbekwaamheid van mensen met een verstandelijke beperking niet altijd erkend en blijft ‘plaatsvervangende besluitvorming’ mogelijk.