Samenvatting

In dit artikel wordt onderzocht op welke partij het bewijsrisico rust bij een gemotiveerde betwisting waarbij de wederpartij niet zozeer de door de eisende partij gestelde feiten ontkent, maar andere feiten aanvoert die een ander licht op de zaak moeten werpen. Daartoe passeren verschillende visies op bewijslastverdeling de revue. Het standpunt wordt ingenomen dat ‘bewijslast’ en ‘bewijsrisico’ een twee-eenheid moeten blijven vormen. Verder worden verschillende oplossingen gesuggereerd voor het geval een dergelijke betwisting zich voordoet in de praktijk. Onder meer wordt bepleit dat de ‘voorshands bewezen, behoudens tegenbewijs’-constructie dan uitkomst kan bieden.