De meeste schriftelijke wilsverklaringen bevatten een verbod van medische behandeling in een toekomstige situatie van wilsonbekwaamheid. Geldt dat verbod ook als de opsteller, hoezeer ook ter zake wilsonbekwaam, de behandeling alsnog wenst? Dit artikel bespreekt twee recente richtlijnen van beroepsorganisaties die een ontkennend antwoord geven op die vraag.

Bij gebreke van de door de Geneesmiddelenwet en het standpunt ‘Veilig off-label voorschrijven van geneesmiddelen aan kinderen’ voorgeschreven, gedocumenteerde afweging van te verwachten baten en risico’s, ziet het ernaar uit dat op het terrein van puberteitsremming bij genderdysforie een praktijk is gegroeid die de juridische toets der kritiek niet kan doorstaan.

In de KNMG-handreiking is een hoofdstuk opgenomen over het aanbieden van eten en drinken aan personen met dementie die wilsonbekwaam zijn geworden ten aanzien van de beslissing te stoppen met eten en drinken. In de voorgestelde wijze van besluitvorming stelt de KNMG het feitelijk gedrag van de wilsonbekwame patiënt centraal. Dit artikel toont aan dat deze keuze niet in lijn is met het systeem van de WGBO.

Verslag van de jaarvergadering van de Vereniging voor Gezondheidsrecht van 12 april 2024. Tijdens de jaarvergadering is het preadvies Juridische aspecten rondom schaarste in de zorg besproken. Sprekers waren prof. dr. F.T. (Erik) Schut en prof. dr. M. (Marco) Varkevisser, dr. K. (Krista) Tromp, mr. dr. J.J.M. (Jan-Koen) Sluijs en mr. drs. B. (Bob) van der Kamp, Mr. H.B. (Hannah) van Kolfschooten en mr. F.H. (Frank) de Haan.