Samenvatting

De Omgevingswet, die op 1 januari 2024 in werking zal treden, bevat regels over het beschermen en benutten van de fysieke leefomgeving. Het is de meest verstrekkende kaderwet en het toonbeeld voor toekomstige wetgeving. In dit artikel wordt de verhouding tussen parlement en regering onderzocht bij de totstandkoming, uitwerking en inwerkingtreding van deze kaderwet. Door de vele open normen en gedelegeerde regelgeving in de Omgevingswet domineert de regering bij de stelselherziening van het omgevingsrecht. Toch resulteert de geringe mate van parlementaire zeggenschap bij de stelselherziening uiteindelijk tot compensatiedrang. De parlementaire inbreng is aanzienlijk versterkt door de verplichting om algemene maatregelen van bestuur en de inwerkingtreding van de stelselherziening bij het parlement voor te hangen. Hoewel voorhang eigenlijk niet bedoeld is om de positie van het parlement te compenseren, is de parlementaire zeggenschap bij de stelselherziening hierdoor behoorlijk toegenomen. Het artikel concludeert dat bij vergaande kaderwetgeving serieus aandacht moet worden besteed aan de mate van parlementaire zeggenschap bij de totstandkoming en vaststelling van gedelegeerde regelgeving.