Samenvatting

In de feitenrechtspraak verschijnen steeds vaker arresten waarin de strafrechter tot een bewezenverklaring van valsheid in geschrifte komt, terwijl het desbetreffende geschrift op zichzelf geen onjuiste informatie bevat. In voorkomende gevallen acht de strafrechter dat stuk dan toch vals omdat daarin informatie is achtergehouden waardoor de werkelijkheid geweld zou zijn aangedaan. Daarbij wordt soms wel heel gemakkelijk over specifieke voorwaarden voor strafrechtelijke aansprakelijkheid heengestapt waardoor de grenzen van artikel 225 Sr worden opgerekt. Het in deze bijdrage te bespreken arrest is daarvoor exemplarisch.