Samenvatting

In het maatschappelijk, politiek en wetenschappelijk debat over schijnconstructies op de Europese arbeidsmarkt, worden schijnconstructies als per definitie nadelig beschouwd voor de arbeidskrachten. Het is echter niet duidelijk hoe arbeidskrachten hier zelf naar kijken. In dit artikel worden de percepties van vrachtwagenchauffeurs, werkend in het Europese wegvervoer, over het gebruik van schijnconstructies in hun sector onderzocht. De resultaten laten zien dat Nederlandse chauffeurs door dezelfde bril van benadeling en uitbuiting kijken, maar dat dit niet het geval is voor Oost-Europese chauffeurs en derdelanders. Zij zien het soms als een mogelijkheid om meer te verdienen dan in Oost-Europa. Zij zien het niet als uitbuiting of benadeling, maar als een mogelijkheid die ze zelf kunnen aangrijpen. Deze bevindingen komen overeen met inzichten uit de literatuur over de percepties van arbeidsmigranten over informele arbeid.