Samenvatting

In Nederland verblijven vele jongeren zonder rechtmatige verblijfsstatus. Deze jongeren zijn vaak ‘geworteld’ in Nederland en identificeren zich als Nederlands. Vanaf hun 18e jaar worden zij grotendeels uitgesloten van de maatschappij. Het huidige tijdsgewricht wordt sterk bepaald door het crimmigratiedebat, waarin deze jongeren als ‘crimmigrant other’ worden beschouwd. Door vanuit een zemiologische lens te kijken, is te zien welke schade dat toebrengt. In dit artikel wordt in het bijzonder de uitsluiting van hoger onderwijs belicht, omdat dit belangrijk is voor de aspiraties van jongeren. Wanneer zij uitgesloten worden en zich op obstakels moeten richten, dan spreken we van anticipatie. Aan de hand van gesprekken met drie jongeren tonen we hoe zij navigeren in het spanningsveld tussen anticipatie en aspiratie. Tot slot conclude­ren we dat toegang tot onderwijs, een beweging die nu gaande is, een erkenning van hun bestaan betekent en een mogelijkheid tot zelfactualisering.