Samenvatting

Tegenwoordig stellen de opsporingsautoriteiten steeds vaker zeer grote datasets veilig die doorgaans alleen met digitaal forensische zoekmachines kunnen worden doorzocht. Dit brengt uitdagingen mee voor de verdediging, in het bijzonder wat betreft de mogelijkheden om te controleren of geen essentiële informatie is weggelaten of weggevallen. In deze bijdrage wordt besproken wat met betrekking tot de positie van de verdediging in relatie tot het gebruik van digitaal forensische zoekmachines is geregeld in het conceptvoorstel voor het Wetboek van Strafvordering, hoe deze regeling zich verhoudt tot (recente) rechtspraak van het EHRM en of aanpassingen zijn gewenst.